Opdracht 1. Vaginale infecties

Lees de onderstaande tekst over vaginale infecties van thuisarts.nl en beantwoord de vragen in de tekst:

In de vagina leven bacteriën en schimmels. Dat is heel normaal. Tussen de verschillende soorten bacteriën en schimmels bestaat een natuurlijk evenwicht. Soms raakt dit evenwicht verstoord. Bepaalde schimmels gaan dan overheersen. Er ontstaat een schimmelinfectie. Een andere naam hiervoor is candida-infectie.

Verschijnselen

Bij een schimmelinfectie (candida) kunnen vrouwen last krijgen van:

Jeuk in de vagina
Witte, soms brokkelige, yoghurtachtige vaginale afscheiding zonder geur
Een rood, gezwollen en pijnlijk slijmvlies van de vagina
Pijn of een branderig gevoel bij het plassen en/of vrijen

1. Hoe ontstaat een vaginale schimmelinfectie?

Oorzaken

De oorzaak van een schimmelinfectie in de vagina blijft vaak onduidelijk. Zo’n infectie komt niet door een besmetting. Maar er is wel meer schimmel (candida) in de vagina dan er normaal thuishoort.

De volgende factoren kunnen het evenwicht tussen bacteriën en schimmels in de vagina verstoren:

Bij hormonale veranderingen lijken schimmels soms beter te groeien. Bijvoorbeeld rond de menstruatie of tijdens een zwangerschap.
Het grondig wassen van de vagina met zeep (ook neutrale zeep) irriteert het slijmvlies waardoor het aantal schimmels kan toenemen.
Antibiotica kunnen bepaalde soorten bacteriën in de vagina doden, waardoor schimmels de kans krijgen zich uit te breiden.
Ook andere medicijnen, zoals corticosteroïden, kunnen de kans op het ontstaan van schimmelinfecties vergroten.
Vrouwen met diabetes hebben meer kans op vaginale schimmelinfecties.

Vaak spelen geen van deze oorzaken een rol en weten we niet waarom een schimmelinfectie ontstaat of regelmatig terugkomt.

Vrouwen krijgen een vaginale schimmelinfectie niet van hun partner. Een candida-infectie is niet besmettelijk en dus ook niet seksueel overdraagbaar. Iedereen draagt deze schimmels al op de huid en slijmvliezen.

Er is geen bewijs dat het dragen van strakke kleding of het gebruik van inlegkruisjes of tampons de kans op schimmelinfecties vergroot.

2. Hoe kan een vrouw een vaginale schimmelinfectie voorkomen?

Onderzoeken

Een schimmelinfectie in de vagina is meestal goed te herkennen aan de klachten (jeuk, branderig gevoel), het soort afscheiding (wit, brokkelig, yoghurtachtig) en het slijmvlies van de vagina dat geïrriteerd (rood) is. Als er geen andere klachten zijn (zoals buikpijn of bloederige afscheiding) is een schimmelinfectie waarschijnlijk. Soms moet de huisarts de afscheiding onderzoeken om het zeker te weten.

De eerste keer dat een vrouw met deze klachten bij de huisarts komt, kan die een lichamelijk onderzoek doen. De huisarts vraagt haar dan haar ondergoed uit te doen en op de onderzoeksbank te gaan liggen met de benen gespreid. De huisarts brengt dan voorzichtig een spreider (eendenbek of speculum genoemd) in de vagina om het slijmvlies te bekijken. Zo nodig kan de huisarts met een wattenstaafje wat afscheiding voor onderzoek afnemen.

Als een vrouw al eens eerder een schimmelinfectie heeft gehad en de klachten herkent, dan is de kans groot dat er weer sprake is van een schimmelinfectie. Dat komt vaker voor. Lichamelijk onderzoek is dan niet altijd nodig.

Adviezen

Er zijn verschillende manieren om schimmelinfecties te voorkomen of het herstel te versnellen. Het is belangrijk dat de natuurlijke toestand van het vaginale slijmvlies zo weinig mogelijk wordt verstoord.

Spoel bij het douchen de schaamstreek van buiten met lauwwarm water af. Dat is voldoende. Vaker of grondiger wassen is niet nodig. De binnenkant van de vagina reinigt zichzelf.
Gebruik geen vaginale spoelingen, speciale zeep en deodorant of andere middelen zoals tea tree-olie. Deze middelen kunnen het slijmvlies van de vagina irriteren. Er is geen bewijs dat ze helpen.
Ook het gebruik van knoflook, probiotica of yoghurt met Lactobacillus Acidophilus helpt niet.
Vrijen als de vagina nog droog is, kan het slijmvlies irriteren.
- Neem de tijd om opgewonden te raken voor de seks.
- Gebruik zo nodig een (neutraal) glijmiddel.
- Vermijd vaginale seks zolang het slijmvlies van de vagina nog droog is of nog pijn doet.

Medicijnen

Een schimmelinfectie gaat vaak vanzelf over. De huisarts kan een vaginale capsule miconazol voorschrijven. Die moet zo diep mogelijk in de vagina worden gebracht, eenmalig, voor het slapen gaan. Miconazol is alleen op recept verkrijgbaar. Als de apotheek geen vaginale capsule heeft, moet er een andere toedieningsvorm of een ander antischimmelmiddel (clotrimazol) worden gebruikt.

Er zijn verschillende antischimmelmiddelen (naast miconazol ook clotrimazol of butoconazol) in verschillende toedieningsvormen (vaginale tabletten, vaginale ovules of vaginale crèmes). Clotrimazol is ook zonder recept te koop. De verschillende toedieningsvormen werken even goed en worden meestal één tot drie dagen gebruikt. Een medicijn in de vagina aanbrengen werkt het beste als een vrouw niet ongesteld is.

De vaginale behandeling heeft over het algemeen weinig bijwerkingen, maar geeft soms een branderig gevoel. Een vaginale crème (miconazol of clotrimazol) kan ook worden gebruikt tijdens de zwangerschap of als een vrouw borstvoeding geeft.

Na het inbrengen van het medicijn in de vagina kunnen de klachten nog enkele dagen aanhouden.

Let op:

Miconazol mag niet samen met sommige bloedverdunners (antistollingsmiddelen) worden gebruikt (zie de bijsluiter).
Vaginale antischimmelmiddelen kunnen het rubber van een condoom of pessarium beschadigen. Als een vrouw een antischimmelmiddel in de vagina heeft aangebracht, is een condoom of pessarium dus niet betrouwbaar. Pas drie dagen na het aanbrengen van het antischimmelmiddel beschermt een condoom of pessarium weer zoals het hoort.

3. Welke toedieningsvormen zijn er voor miconazol voor vaginale schimmelinfectie?

4. Welke bloedverdunners hebben een interactie met miconazol?

5. Wat is de afhandeling van deze interactie?

Naar boven